Her şeyi unutuyorum. Unutmak istemediğim güzel deneyimlerimi ise, kıyamadığımdan kağıda kaleme döküyorum. Ki izi belli olsun.
O yüzden burası; kendimin kendime notları. E siz de bu durumda okuyucu olarak, şahidimsiniz. Keyifli okumalar!

Yan Dünya

Published by

on

Oyunu 10 Mart 2024’te Kumbaracı50’de izledik. Enteresan bir komedi. Absürt komedi denmiş, ama benim anladığım anlamda “absürt” değildi. Ben nedense absürt diyince, Gibi gibi, garip hikayeler anlıyorum. Ama bu gene kendi içinde tutarlı bir hikayeydi. O yüzden bana göre “komedi” tek başına yeterli bir tanım bu oyun için.

Her neyse, konusunu çok hızlı özetleyeyim, isminden de anlaşıldığı üzere, günümüz dünyası iddia odur ki, bu gece son bulacak ve yarın yan dünyaya pat diye geçiş yapılacak. Diğer tarafta kim var, neyle karşılaşacağız, kim ölecek, kim geçecek, hepsi soru işareti tabii ve kahramanlarımız da, yan dünyaya geçmeden önceki son gecelerini beraber geçirmeye karar vererek, bir nevi günah çıkartma ritüeli yapıyorlar gibi. Anlayacağın, tam o geçiş sürecindeki insanların halet-i ruhiyesine tanık oluyoruz.

İtiraf etmeliyim, ben biraz bilim kurgu da vardır işin içinde, paralel evrenler, teoriler, gelecekte ne olacağına dair geçişler vs. beklentisi ve iştahıyla gitmiştim. Çünkü bu konular üzerine akıl yürütmekten müthiş keyif alırım. Ama maalesef hikayenin olayı bu değilmiş. Hikaye aslında, yan dünyaya geçmediğimiz halde, bu dünyadaki “yan dünya”lardan bahsediyormuş bana göre. Hani gizli saklı kalmış dürtülerimiz, kimseye itiraf etmediğimiz “yapılabilecekler” kapasitemiz, -mış gibi yaptığımız hallerimiz, gerçek vs. göstermelik isteklerimiz.. Dünya içinde dünya halleriyiz aslında. Başka bir yan dünyaya gerek yok, burada çokçanası mevcut. Bu bakıç açısı ve bize iletmek istediği mesaj hoşuma gitti ve bence benim bu yorumum da bir bana geçmiştir, onu da belirtmeden edemeyeceğim, — yani benim kişisel yorumum fazla bana özel bence; çünkü bu oyunu izleyen herkes, kendine özel farklı yorumlar çıkarıyordur eminim. O yüzden de “absürt” de bulan belki çok olmuştur, hikayenin bir yöne gitmediğini hisseden de, durum komedisi olarak görüp çok eğlenen de vs. (Bu arada biz sekiz kişi izledik, birebir hepsinden örneklerimiz vardı bu hallerin, hiç birini öylesine söylemedim:) ) Ama benim nezdimde, dediğim gibi gayet olası ve bir amacı olan bir hikayeydi.

Dün oyunu nasıl buldunuz diyen arkadaşlarıma tek kelime ile “tuhaf” demiştim, bugün “sevdim” diyorum. Bakalım yarın ne diyeceğim.. Kendi içinde demlendikçe bence güzelleşir bu oyun, hem benim içimde, hem de oynana oynana seyircinin gözünde..

Bu arada oyunda kadro çok sağlam, Volkan Çıkıntoğlu var, Ayşegül Uraz var, var da var.. Dedim ya.. Çok izlenesi oyuncular, demlenmeye müsait bir oyun

Özetle, ilginç/tuhaf/değişik.

Yorum bırakın

Previous Post
Next Post